W naszym kraju żyje wiele osób borykających się z wrodzoną lub nabytą niepełnosprawnością ruchową (np. wskutek wypadku), które z różnych przyczyn nie mogą skorzystać z rehabilitacji w placówkach medycznych, takich jak choćby ambulatoria. Rozwiązaniem dla nich jest ubieganie się o refundację z Narodowego Funduszu Zdrowia na rehabilitację wykonywaną w zaciszu własnego domu. Obejmuje ona zarówno porady lekarskie, jak i konkretne zabiegi o charakterze fizjoterapeutycznym.
Kto jest uprawniony do skorzystania z rehabilitacji w domu?
Jeśli zależy nam narehabilitacji domowej, powinniśmy w pierwszej kolejności koniecznie postarać się o skierowanie od lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, wykonującego swoje obowiązki w ramach umowy NFZ. W niektórych przypadkach będzie niestety potrzebne skierowanie od specjalisty z zakresu chorób narządu ruchu, neurologii, neurochirurgii, medycyny fizykalnej albo chirurgii urazowo-ortopedycznej. Warto pamiętać o tym, aby na skierowaniu została umieszczona specjalna adnotacja, że rehabilitacja domowa musi odbywać się w budynku zamieszkiwanym przez pacjenta. Narodowy Fundusz Zdrowia refunduje przeważnie maksymalnie 80 dni zabiegów w skali roku, w tym najwyżej 5 w ciągu dnia. Częstotliwość zajęć jest uzależniona przede wszystkim od rodzaju schorzenia, ale też czasu, jaki upłynął od momentu zaistnienia choroby. Niekiedy zdarza się, że czas trwania rehabilitacji zostaje przedłużony – dotyczy to jednak wyłącznie osób, w których przypadku leczenie nie przyniosło spodziewanych efektów. Z pomocy fizjoterapeuty w zaciszu własnego domu mogą skorzystać pacjenci:
- z uszkodzonym rdzeniem kręgowym
- cierpiący z powodu choroby Parkinsona
- po różnych urazach kończyn (ale jedynie w ciągu sześciu miesięcy od wypadku)
- ze schorzeniami zwyrodnieniowymi stawów kolanowych albo biodrowych (do 6 miesięcy od zabiegu)
- po przebytych udarach (do 12 miesięcy od zdarzenia)
- z nowotworami i uszkodzeniami mózgu
- z zanikiem mięśni
- w stanie apalicznym/wegetatywnym
Przebieg rehabilitacji domowej i jej zalety
W zależności od rodzaju choroby lekarz zleca stosowne zabiegi i ćwiczenia dla pacjenta. Większość z nich przeprowadza wykwalifikowany rehabilitant z uprawnieniami fizjoterapeuty, ale niektóre może wykonywać sam poszkodowany z pomocą swoich bliskich. Rehabilitacja domowa obejmuje przeważnie ćwiczenia opierające się na: prostowaniu oraz zginaniu nóg lub rąk, samodzielnym siadaniu na łóżku, podejmowaniu prób pisania zdrową ręką, nawracaniu i odwracaniu poszczególnych kończyn w stawach, właściwym oddychaniu, a także wykonywaniu delikatnych zgięć głową. Indywidualny plan zajęć (rodzaj i częstotliwość zabiegów) jest zawsze ustalany w trakcie pierwszej wizyty rehabilitanta w domu pacjenta. Warto podkreślić, że tego typu rehabilitacja w zasadzie niczym nie odbiega od tej, która odbywa się w ambulatorium, a posiada szereg dodatkowych zalet. Po pierwsze charakteryzuje się indywidualnym podejściem do pacjenta i ogranicza czynnik wstydu (niektórzy ludzie w miejscach publicznych stresują się i nadmiernie denerwują). Po drugie, gwarantuje osobie poszkodowanej oszczędność czasu. I w końcu trzecią korzyścią jest możliwość dostosowania godzin zajęć do potrzeb czy oczekiwań pacjenta.
